Beyazlar Giyinmişsin
Salvatore Quasimodo
İtalya, 1901
Bana bakıyorsun eğmiş başını;
beyazlar giyinmişsin,
ve taşıyor bir göğsün sol omzuna
kaymış oyalı yakan.
Işık aşıyor beni, titriyor,
dokunuyor çıplak kollarına.
Yeniden görüyorum seni. Kapalı
ve çabuk çabuk konuşuyordun,
yüreğin atıyordu sözcüklerinde
o bildiğim sirk benzeri yaşamın
yükünü taşıyan.
Sanki dipsizdi sokak
üzerine indiği
nazı mart geceleri
ve uyandırdığı bizi, yabancı
birbirine ilk kez gibi.
